ویکتور هوگو می فرمایند که:

 ویکتور هوگو می فرمایند که:

اول از همه برایت آرزومندم که عاشق شوی،

و اگر عاشق هستی، معشوقت هم به تو عشق بورزد،

و اگر اینگونه نیست تنهائیت کوتاه باشد،

و هنگام تنهایی، نفرت از کسی نیابی،

و بدانی چگونه به دور از ناامیدی زندگی کنی.

همچنین برایت آرزومندم دوستانی داشته باشی،

از جمله دوستان بد و ناپایدار، برخی نادوست و برخی دوستدار،

که دست کم یکی در میانشان بی تردید مورد اعتماد باشد،

چون زندگی بدینگونه است.

برایت آرزومندم که دشمن نیز داشته باشی،

نه کم و نه زیاد، درست به اندازه

تا گاهی باورهایت را مورد پرسش قرار دهند،

که دست کم یکی از آنها اعتراضش به حق باشد

تا زیاد به خودت غره نشوی.

و نیز آرزومندم مفید فایده باشی تا در لحظات سخت،

وقتی دیگر چیزی باقی نمانده است، همین مفید بودن

کافی باشد تا تو را سرپا نگه دارد.

همچنین، برایت آرزومندم صبور باشی،

نه با کسانی که اشتباهات کوچک می‌کنند،

چون این کار ساده ای است،

بلکه با کسانی که اشتباهات بزرگ و جبران ناپذیر می‌کنند،

و با کاربرد درست صبوری ات برای دیگران نمونه شوی.

امیدوارم هنگامی که جوان هستی، خیلی به تعجیل رسیده نشوی،

و هنگامی که رسیده ای به جوان نمایی اصرار نورزی،

و وقتی پیری تسلیم ناامیدی نشوی

چراکه هر سنی خوشی و ناخوشی خودش را دارد،

و لازم است بگذاریم در ما جریان یابند.

امیدوارم سگی را نوازش کنی،

به پرنده ای دانه بدهی و به آواز یک سهره گوش کنی،

هنگامی که آواز سحرگاهش را سر می‌دهد،

چراکه به این طریق احساس زیبایی خواهی یافت به رایگان.

امیدوارم که دانه ای هم بر خاک بیفشانی،

هرچند خرد بوده باشد، و با روئیدنش همراه شوی،

تا دریابی چقدر زندگی در یک درخت وجود دارد.

به علاوه، آرزومندم پول داشته باشی،

زیرا در عمل به آن نیازمندی

و برای اینکه سالی یک بار،

پولت را جلوی رویت بگذاری و بگویی: "این مال من است"

فقط برای اینکه روشن کنی کدامتان ارباب دیگری است! (با این جمله ها خیلی صفا کردم)

و در پایان،

آرزومندم همسر خوبی داشته باشی

که اگر فردا خسته باشید، یا پس فردا شادمان

باز هم از عشق حرف برانید تا از نو بیاغازید.

اگر همه اینها که گفتم فراهم شد

دیگر چیزی ندارم.