«آیا چاوز مسلمان شده است؟!»؛
اگرچه اکثر”چپ” ها اعتقادی به خدا ندارند و از مشی “ماتریالیسم دیالکتیک” پیروی می کنند اما برخی چپ های جهان سومی علی الخصوص در آمریکای لاتین ترجیح می دهند بر این طبل نکوبند و خود را همگام با مرام قاطبه جامعه نشان دهند و به این خاطر است که اکنون در کشورهای این قاره که جولانگاه چپ خلقی و جهان سومی و به عبارت درست تر چپ پوپولیستی است رهبران ترجیح می دهند اعتقادات خود را بروز ندهند و حتی خویش را مسیحی جلوه دهند. درباره هوگو چاوز نیز وضع بدین منوال است اما از آنجا که وی اخیرا و در مشهد مقدس خویش را یک “مسیحی” معرفی کرده است ما نیز او را یک معتقد به دین مسیح در نظر می گیریم اما با لحاظ کردن این مسئله نیز حضور او در حرم مقدس امام رضا (ع) با چه مبنایی توجیه می شود؟ مسلمانان برای برخی مکان ها مانند مسجدالحرام، مساجد و مکان های مقدس مذهبی مانند حرم امامان معصوم (ع) اهمیت ویژه ای قائلند و ورود غیر مسلمانان را به آنها حرام و غیر مجاز می دانند.
کسانی که به مکه و مدینه مشرف شده اند می دانند که در ورودی های این شهرها نوشته است که “ورود غیر مسلمانان ممنوع”. این مسئله بیانگر جایگاه اماکن مقدس برای مسلمانان است و این تقدس نیز ایجاب می کند که برای ورود به این اماکن علاوه بر “اعتقاد” و “ایمان” قلبی که شرط ضروری قدم گذاردن به این اماکن است مقدمات ظاهری همچون طهارت نیز رعایت شود. از دیگر سو مسائل دینی و اعتقادی نیز اموری نیستند که بتوان به هر دلیلی آنها را زیر پا گذاشت و یا به راحتی از کنار آنها گذشت.
روز یکشنبه هوگو چاوز رئیس جمهور چپگرای ونزوئلا همراه با محمود احمدی نژاد قدم در حرم امام رضا(ع) گذارده و بعد از زیارت حرم ایشان بر سر سفره افطار نشست.با شنیدن این خبر این سوال به اذهان متبادر می شود که هوگو چاوز بر فرض اینکه مسیحی هم باشد با چه مبنایی حرم امام رضا علیه السلام را زیارت کرده است؟ اکثر مراجع تقلید گذشته و حال، ورود غیرمسلمانان به مساجد و حرم امامان معصوم را حرام می دانند.خوب است آقای احمدی نژاد در توضیح منافات این اقدام ایشان با آن حکم شرعی، بگویند که مرجع تقلید شان ورود غیرمسلمان به حرم رضوی را مباح می داند یا حرام.
این اما تمام ماجرا نیست چرا که آقای محمود احمدی نژاد حضور چاوز در حرم امام رضا(ع) را نشان دهنده عمق اعتقادات مشترک و برادرانه دو ملت و دو دولت دانسته است! اکنون این سوال پیش می آید که منظور از عمق اعتقادات مشترک چیست؟ دو ملتی که یکی مسلمان است و دیگری مسیحی و دو دولتی که یکی اسلامگرا است و دیگری چپ چه اعتقادات مشترکی می توانند داشته باشند که آن بخواهد عمیق باشد؟! درست است که مسیحیان و مسلمانان هر دو یک خدا را می پرستند اما آیا می توان حضور نمادین یک رئیس جمهور کمونیست-مسیحی در حرم امام رضا (ع) را حمل بر “عمق اعتقادات مشترک” کرد؟! از دیگر سو اما هوگو چاوز درباره حضور خود در حرم امام رضا(ع) می گوید: « نیت تمام اینها ایمان و اعتقادات قلبی است و همچنین خاص تر از آن زیارت است.» او اما در بخش دیگری از سخنان خود اعلام می کند: « درهمین راستا اعلام می کنم حضرت مسیح (ع) به همراه حضرت مهدی دوباره ظهور خواهند کرد و یک روزی با هم قدرت را به دست خواهند گرفت.» بسیار جالب است که هوگو چاوز در جایگاه یک کمونیست-مسیحی مطالبی را به زبان آورد که صرفا مربوط به اعتقادات شیعیان است. بیان این سخنان از زبان چاوز یعنی اینکه او واقعا به این مسئله که روزی حضرت مهدی(عج) ظهور خواهد کرد و مسیح(ع) نیز در کنار او حضور خواهد داشت ایمان دارد؟ اعتقاد به وجود و ظهور حضرت مهدی عج لازمه ای دارد و آن اعتقاد به حقانیت حضرت محمد(ص) و دین مبین اسلام است.
با این وضعیت حال اگر هوگو چاوز به حقانیت دین اسلام و پیامبر این دین اعتقاد دارد باید مسلمان باشد و نه یک کمونیست مسیحی! چاوز اما در ادامه سخنان خود حرف های جالب تری می زند او با بیان اینکه: « همچنین در آن زمان به چشم اندازهای آینده می رسیم و روابط را از این بیشتر گسترش خواهیم داد.» بسیار جالب است که چاوز برای بعد از ظهور نیز نقشه کشیده است چرا که از هم اکنون نوید گسترش روابط میان ایران و نزوئلا پس از ظهور حضرت مهدی را می دهد!
اگرچه اکثر”چپ” ها اعتقادی به خدا ندارند و از مشی “ماتریالیسم دیالکتیک” پیروی می کنند اما برخی چپ های جهان سومی علی الخصوص در آمریکای لاتین ترجیح می دهند بر این طبل نکوبند و خود را همگام با مرام قاطبه جامعه نشان دهند و به این خاطر است که اکنون در کشورهای این قاره که جولانگاه چپ خلقی و جهان سومی و به عبارت درست تر چپ پوپولیستی است رهبران ترجیح می دهند اعتقادات خود را بروز ندهند و حتی خویش را مسیحی جلوه دهند. درباره هوگو چاوز نیز وضع بدین منوال است اما از آنجا که وی اخیرا و در مشهد مقدس خویش را یک “مسیحی” معرفی کرده است ما نیز او را یک معتقد به دین مسیح در نظر می گیریم اما با لحاظ کردن این مسئله نیز حضور او در حرم مقدس امام رضا (ع) با چه مبنایی توجیه می شود؟ مسلمانان برای برخی مکان ها مانند مسجدالحرام، مساجد و مکان های مقدس مذهبی مانند حرم امامان معصوم (ع) اهمیت ویژه ای قائلند و ورود غیر مسلمانان را به آنها حرام و غیر مجاز می دانند.
کسانی که به مکه و مدینه مشرف شده اند می دانند که در ورودی های این شهرها نوشته است که “ورود غیر مسلمانان ممنوع”. این مسئله بیانگر جایگاه اماکن مقدس برای مسلمانان است و این تقدس نیز ایجاب می کند که برای ورود به این اماکن علاوه بر “اعتقاد” و “ایمان” قلبی که شرط ضروری قدم گذاردن به این اماکن است مقدمات ظاهری همچون طهارت نیز رعایت شود. از دیگر سو مسائل دینی و اعتقادی نیز اموری نیستند که بتوان به هر دلیلی آنها را زیر پا گذاشت و یا به راحتی از کنار آنها گذشت.
روز یکشنبه هوگو چاوز رئیس جمهور چپگرای ونزوئلا همراه با محمود احمدی نژاد قدم در حرم امام رضا(ع) گذارده و بعد از زیارت حرم ایشان بر سر سفره افطار نشست.با شنیدن این خبر این سوال به اذهان متبادر می شود که هوگو چاوز بر فرض اینکه مسیحی هم باشد با چه مبنایی حرم امام رضا علیه السلام را زیارت کرده است؟ اکثر مراجع تقلید گذشته و حال، ورود غیرمسلمانان به مساجد و حرم امامان معصوم را حرام می دانند.خوب است آقای احمدی نژاد در توضیح منافات این اقدام ایشان با آن حکم شرعی، بگویند که مرجع تقلید شان ورود غیرمسلمان به حرم رضوی را مباح می داند یا حرام.
این اما تمام ماجرا نیست چرا که آقای محمود احمدی نژاد حضور چاوز در حرم امام رضا(ع) را نشان دهنده عمق اعتقادات مشترک و برادرانه دو ملت و دو دولت دانسته است! اکنون این سوال پیش می آید که منظور از عمق اعتقادات مشترک چیست؟ دو ملتی که یکی مسلمان است و دیگری مسیحی و دو دولتی که یکی اسلامگرا است و دیگری چپ چه اعتقادات مشترکی می توانند داشته باشند که آن بخواهد عمیق باشد؟! درست است که مسیحیان و مسلمانان هر دو یک خدا را می پرستند اما آیا می توان حضور نمادین یک رئیس جمهور کمونیست-مسیحی در حرم امام رضا (ع) را حمل بر “عمق اعتقادات مشترک” کرد؟! از دیگر سو اما هوگو چاوز درباره حضور خود در حرم امام رضا(ع) می گوید: « نیت تمام اینها ایمان و اعتقادات قلبی است و همچنین خاص تر از آن زیارت است.» او اما در بخش دیگری از سخنان خود اعلام می کند: « درهمین راستا اعلام می کنم حضرت مسیح (ع) به همراه حضرت مهدی دوباره ظهور خواهند کرد و یک روزی با هم قدرت را به دست خواهند گرفت.» بسیار جالب است که هوگو چاوز در جایگاه یک کمونیست-مسیحی مطالبی را به زبان آورد که صرفا مربوط به اعتقادات شیعیان است. بیان این سخنان از زبان چاوز یعنی اینکه او واقعا به این مسئله که روزی حضرت مهدی(عج) ظهور خواهد کرد و مسیح(ع) نیز در کنار او حضور خواهد داشت ایمان دارد؟ اعتقاد به وجود و ظهور حضرت مهدی عج لازمه ای دارد و آن اعتقاد به حقانیت حضرت محمد(ص) و دین مبین اسلام است.
با این وضعیت حال اگر هوگو چاوز به حقانیت دین اسلام و پیامبر این دین اعتقاد دارد باید مسلمان باشد و نه یک کمونیست مسیحی! چاوز اما در ادامه سخنان خود حرف های جالب تری می زند او با بیان اینکه: « همچنین در آن زمان به چشم اندازهای آینده می رسیم و روابط را از این بیشتر گسترش خواهیم داد.» بسیار جالب است که چاوز برای بعد از ظهور نیز نقشه کشیده است چرا که از هم اکنون نوید گسترش روابط میان ایران و نزوئلا پس از ظهور حضرت مهدی را می دهد!
0 نظرات:
نظر خود را درکادر زیر بیان نمائید